Engelbert Szolc

Wyróżniał się swoją grą szczególnie w sezonach 1969/1970 oraz 1970/1971, kiedy to zyskał tytuł króla strzelców rozgrywek I ligi, będąc zawodnikiem drużyny Pogoni Zabrze. W barwach reprezentacji Polski wystąpił 78 razy, co dowodzi jego zaangażowania i talentu na boisku.

Szolc miał okazję brać udział w mistrzostwach świata zarówno w 1970 roku, jak i cztery lata później, w 1974 roku. Na igrzyskach w 1972 roku, jego drużyna zajęła 10. miejsce, co było znaczącym osiągnięciem w jego karierze.

Po powrocie z rywalizacji międzynarodowej, w 1974 roku, Szolc podjął decyzję o wyjeździe do Austrii, gdzie grał w klubie Union Krems. Jego umiejętności przyczyniły się do zdobycia przez zespół dwukrotnego tytułu mistrza Austrii.

Po powrocie do Polski w 1976 roku, Engelbert Szolc pełnił rolę grającego trenera w SPR Grunwaldzie Ruda Śląska. Jego kariera kontynuowała się w latach 1977-1981, kiedy to występował w zespole Polonii Łaziska Górne, pozostawiając trwały ślad w polskim handballu.