Urania Ruda Śląska

---

Informacje ogólne

Górniczy Klub Sportowy Urania Ruda Śląska jest instytucją o bogatej historii i wieloletniej tradycji. Klub został założony w 1921 roku, co czyni go jednym z dłużej działających ośrodków sportowych w regionie.

Klub mieści się pod adresem Ks. Tunkla 12, 41-707 Ruda Śląska. Na czym można jeszcze zwrócić uwagę, to fakt, że stadion klubu, położony również przy ulicy Tunkla, ma pojemność wynoszącą 2000 miejsc. Warto zaznaczyć, że obiekt nie jest wyposażony w oświetlenie, a jego wymiary to 100 metrów na 69 metrów.

Sukcesy

Urania Ruda Śląska osiągnęła szereg znaczących sukcesów, które solidnie wpisały się w kroniki polskiego futbolu.

• 3. miejsce w II lidze w sezonie 1973/1974,
• dotarcie do 1/4 finału Pucharu Polski w sezonie 1969/1970 (z Legią Warszawa: 0:0 i 0:1).

Historia

W 1965 roku klub sportowy Urania Kochłowice zmienił swoją nazwę na Urania Ruda Śląska, co było związane z włączeniem Kochłowic do miasta Ruda Śląska.

Powstanie tego klubu miało swoje korzenie w ruchu powstańczym społeczeństwa śląskiego. Po krwawym stłumieniu I powstania śląskiego, władze na terenach dotkniętych tymi wydarzeniami zostały poddane zasadom Komisji Międzysojuszniczej, która sprawowała pieczę nad organizacją plebiscytu oraz jego przebiegiem.

W tamtym czasie na Śląsku powstawały komisariaty plebiscytowe – polski w Bytomiu oraz niemiecki w Katowicach. Obie strony dążyły do zdobycia jak największej liczby głosów, aby ugruntować swoje szanse na korzystny wynik plebiscytu. Działacze polskiego komisariatu plebiscytowego zdawali sobie sprawę, jak istotną rolę odgrywał sport w mobilizowaniu młodzieży oraz pozyskiwaniu jej głosów w na rzecz Polski. Dlatego aktywnie wspierali inicjatywy związane z powstawaniem polskich organizacji sportowych, które miały stanowić alternatywę dla niemieckich Sportvereinów.

W okresie tym na obszarze Kochłowic istniało Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”, które prowadzone było przez Kaczmarskiego, Kosierowskiego, Zielińskiego, Janusa i Bistę. Towarzystwo to zmagało się z poważnymi problemami finansowymi, co doprowadziło do tego, że wiosną 1921 roku, z pomocą polskiego komisariatu plebiscytowego, powstał pierwszy klub sportowy z ambitnymi planami, który nosił nazwę „Życie”. Wśród jego założycieli byli m.in. Antoni Szczyrba, Józef Wypiór, Tomasz Stowski, Jan Chowaniec oraz Szczepan Mrowiec i Antoni Mańka.

Początkowo klub ten uruchomił dwie sekcje: lekkoatletyczną oraz palanta, które szybko zdobyły wielu zwolenników. Organizowane były zawody, a także rozgrywane spotkania, jednak ze względu na ograniczenia finansowe, klub nie mógł zbudować własnego obiektu sportowego, co zmusiło do przeprowadzania treningów oraz imprez na miejscowych łąkach obok dworca.

Wkrótce po uruchomieniu działalności, w klubie nastąpił kryzys, który spowodował jego podział na dwa nowe kluby: KS „Haller” oraz KS „Atak”. Klub „Haller” przejął sekcję palanta i zorganizował drużynę piłkarską, która uczestniczyła w rozgrywkach w klasie B. Po niedługim czasie, wsparcie Federacji Robotniczych Klubów Sportowych pozwoliło na przekształcenie klubu w RKS „Siła”, co przyczyniło się do rozwinięcia jego działalności.

W wyniku wzrostu popularności, zespół palanta RKS „Siła” stał się bezkonkurencyjny, zdobywając tytuł mistrza Polski w latach 1924 i 1928. Niestety, działalność klubu nie trwała długo. RKS „Siła” zorganizował międzynarodowe zawody sportowe z Robotniczym Klubem Sportowym z Ostrawy, co wzbudziło ogromne zainteresowanie nie tylko w Kochłowicach. Sanacyjne władze, obawiając się licznych uczestników, zakazały przeprowadzenia zawodów tuż przed ich rozpoczęciem.

Pomimo tych trudności, mecz odbył się na terenie parku Kościuszki w Katowicach i zakończył się zwycięstwem Kochłowic. Jednak klub RKS „Siła” został rozwiązany, a jego byli członkowie postanowili założyć nowy zespół – „Samson”. Nowo powstały klub rozwinął się w obiecującym kierunku, tworząc trzy sekcje: zapaśniczą, podnoszenia ciężarów oraz gimnastyczną.

Władze Kochłowic wspierały rozwój klubu, pomagając w budowie boiska, bieżni, kortów tenisowych oraz szatni. Dzięki sprzyjającym warunkom, w latach 1933–1936 zapaśnicy KS „Samson” czterokrotnie zdobyli tytuł drużynowego mistrza Polski, a Eryk Kuchta, Paweł Mańka oraz Wincenty Garus zostali mistrzami w swoich kategoriach. Wśród ciężarowców, Leon Himel i Jan Copik również zdobyli tytuły mistrzów Polski, reprezentując Polskę na międzynarodowych arenach.

Równolegle z osiągnięciami KS „Samson”, drugi klub sportowy w Kochłowicach, „Haller”, również odnosił sukcesy, szczególnie w piłce nożnej oraz palancie, co przyczyniło się do popularyzacji sportu w regionie.

Prezesi klubu

Historia klubu Urania Ruda Śląska jest pełna osobowości, które miały znaczący wpływ na jego rozwój i działalność. Poniżej przedstawiamy listę osób, które pełniły funkcję prezesa na przestrzeni lat:

• Zygmunt Kozierowski (1921–1923),
• Piotr Galeja,
• Tomasz Stowski,
• Paweł Madeja,
• Jan Podstawski,
• Jan Skrzypiec,
• Paweł Szulc (1932–1937),
• Piotr Kołodziej (do wybuchu wojny),
• Ryszard Marek (1945–1949),
• Jerzy Ogaza (1950),
• Emil Matysek (1951),
• Ryszard Marek (1952–1954),
• Franciszek Jacuch (1955),
• Eryk Kuchta (1956–1957),
• Ryszard Elias (1957),
• Henryk Wolański (1958–1959),
• Marian Antoniewicz (1960–1961),
• Mieczysław Cygan (1962),
• Jerzy Dyla (1963),
• Gustaw Dańda (1963– ?),
• Herman Mleczko (1966–1970),
• Kazimierz Gabryś (1971–1973),
• Włodzimierz Etryk (1974–1981),
• Zygmunt Barczyk (1982–1991),
• Jan Galeja (1992–1995),
• Stanisław Mitas (1995–2005),
• Bernard Wawrzynek (2005-2020),
• Tomasz Droździk od 2023 roku.

Każdy z tych prezesów wniósł coś wyjątkowego do klubu, kształtując jego oblicze i kierunek rozwoju na przestrzeni dziesięcioleci.

---

Oceń: Urania Ruda Śląska

---