Karol Mrowiec

W 1930 roku rozpoczął swoją edukację w gimnazjum Księży Misjonarzy w Krakowie, a cztery lata później przeniósł się do Małego Seminarium Księży Misjonarzy w Wilnie. W trakcie tego okresu, w pierwszej klasie gimnazjum, zainicjował naukę gry na skrzypcach i fortepianie. 28 października 1934 roku przyjął śluby w Zgromadzeniu Księży Misjonarzy w Wilnie. Kolejnym ważnym krokiem w jego życiu było złożenie ślubów 8 grudnia 1937 roku, a także zdanie matury 24 maja 1938 roku, co otworzyło mu drogę do dalszych studiów filozoficzno-teologicznych w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy w Krakowie.

Podczas studiów Karol Mrowiec pełnił rolę organisty oraz dyrygenta chóru seminaryjnego. Jego duchowe powołanie zrealizowało się 18 lipca 1943 roku, kiedy przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Jana Kantego Lorka w kościele św. Wincentego a Paulo w Krakowie.

Karol Mrowiec był także uznanym muzykiem, absolwentem krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej, gdzie studiował organy pod kierunkiem J. Chwedczuka, kompozycję u S. Wiechowicza, a także teorię muzyki. W 1959 roku uzyskał na KUL tytuł doktora teologii, prowadzonego przez ks. Hieronima Feichta. Próba habilitacji była kolejnym krokiem, który zakończył się sukcesem 22 lipca 1969 roku, a tytuł profesora zwyczajnego przyznano mu 23 maja 1987 roku.

Po ponad 35 latach działalności akademickiej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, w 1991 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę. Osiedlił się w Domu św. Krzyża w Warszawie, gdzie mieszkał niemal do zakończenia swojego życia. W 1972 roku został uhonorowany Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”, a w 1974 roku Złotym Krzyżem Zasługi. Jego osiągnięcia były także doceniane w 1993 roku, gdy otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, a w 2007 roku uhonorowano go Nagrodą Związku Kompozytorów Polskich.

Na koniec, Karol Mrowiec spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 185-II-1, pozostawiając po sobie nie tylko dorobek naukowy, ale także niezatarte ślady w sercach ludzi, którzy mieli przyjemność go poznać.