Władysław Żmuda (ur. 1939)


Władysław Jan Żmuda, urodzony 10 lutego 1939 roku w Rudzie, to postać znana w polskim sporcie, pełniąca zarówno rolę piłkarza, jak i trenera piłkarskiego.

Jego kariera sportowa i doświadczenie w treningu przyczyniły się do formowania przyszłych pokoleń zawodników.

Kariera zawodnicza

Wychował się w renomowanej akademii piłkarskiejSlavii Ruda Śląska, gdzie stawiał swoje pierwsze kroki na boisku. W 1962 roku, w czasie jesieni, zasilił szeregi Śląska Wrocław, z którym odniósł sukces i awansował do I ligi w 1964 roku. To był dla niego wyjątkowy moment, gdy z dumą mógł zadebiutować w najwyższej klasie rozgrywkowej piłki nożnej w Polsce, co miało miejsce 16 sierpnia 1964 roku, nosząc kapitańską opaskę na ramieniu.

W wrocławskim klubie, w ciągu lat, zdołał zagrać w I lidze, występując w 15 meczach w sezonie 1964/1965, gdzie wiosną zmagał się z kontuzją. Następnie w sezonie 1965/1966 rozegrał 13 spotkań, w sezonie 1966/1967 wystąpił w 9 meczach, zaś w sezonie 1967/1968 zagrał w 22 meczach. Niestety, sezon 1968/1969 zakończył się dla klubu spadkiem, w którym również uczestniczył, biorąc udział w 21 spotkaniach. W sumie zdołał rozegrać w ekstraklasie aż 80 meczów.

Po zakończeniu tej niezwykle udanej współpracy w ekstraklasie, w latach 1969–1971 kontynuował swoją karierę w tym samym klubie, grając w II lidze, co świadczy o jego determinacji i pasji do futbolu.

Kariera szkoleniowa

W 1968 roku, Władysław Żmuda ukończył Akademię Wychowania Fizycznego w Warszawie. W sezonie 1970/1971, będąc w jeszcze aktywnej karierze jako zawodnik, wspierał trenera Jozefa Stance w prowadzeniu drużyny Śląska Wrocław. Latem 1971 roku objął stanowisko pierwszego trenera Śląska, który wówczas rywalizował w drugiej lidze. Dzięki jego umiejętnościom udało się wywalczyć awans do ekstraklasy w sezonie 1972/1973.

W swoim drugim sezonie po powrocie do najwyższej ligi, Śląsk, wzmacniany przez Władysława Antoniego Żmudę z Gwardii Warszawa, zajął trzecie miejsce, co pozwoliło na występ w Pucharze UEFA. W jednym z meczów, rozgrywanych w listopadzie, podczas trzeciej rundy pucharowych zmagań, zespół stawił czoła Liverpool F.C. na Stadionie Olimpijskim, gdzie z trybun obserwowało ich około 60 tysięcy fanów.

W 1976 roku Śląsk Wrocław odniósł historyczny sukces, zdobywając swój pierwszy w historii Puchar Polski, pokonując w finale Stal Mielec 2:0. W drodze do półfinału Pucharu Zdobywców Pucharów, drużyna Żmudy zmierzyła się włoskim klubem SSC Napoli, który okazał się lepszy. Jednak kilka miesięcy po tej porażce, pod kierownictwem Żmudy, Śląsk sięgnął po pierwszy tytuł mistrza Polski w swojej historii.

Po ponad sześciu latach spędzonych na stanowisku trenera Śląska, Żmuda powrócił na rodzimy Górny Śląsk, gdzie prowadził Górnika Zabrze w latach 1977-1980. Następnie w sezonie 1980/1981 objął GKS Katowice, pięć lat później prowadził zespół Widzew Łódź, z którym zdobył mistrzostwo Polski, a także dwa wicemistrzostwa oraz Puchar Polski. Klub awansował również do półfinału Pucharu Europy.

W kolejnych latach Żmuda pracował w Ruchu Chorzów (1985-1987), znów w GKS Katowice (1987-1989), gdzie drużyna zdobyła dwukrotne wicemistrzostwo kraju, a on sam zrezygnował po dziewięciu kolejkach sezonu 1989/1990. Ponownie zatrudniono go w Widzewie Łódź w latach 1991-1993, a także krótko prowadził Polonię Bytom w 1994 roku.

Warto również dodać, że Żmuda miał okres pracy w Tunezji, gdzie trenował Espérance Tunis, zdobywając z tą drużyną zarówno mistrzostwo, jak i Puchar Tunezji. Od 1988 roku działa jako pracownik naukowy w katowickiej AWF. 25 maja 2012 roku wrocławski Art Hotel gościł wirtualną wystawę poświęconą jego osiągnięciom.

Sukcesy szkoleniowe

Śląsk Wrocław

Podczas swojej pracy w Śląsku Wrocław Władysław Żmuda odniósł znaczące sukcesy, w tym zdobycie 3. miejsca w ekstraklasie w roku 1975, a także wywalczenie tytułu Mistrza Polski w 1977. Dodatkowo jego drużyna zdobyła Puchar Polski w 1976.

Widzew Łódź

Sukcesy Żmudy kontynuowały się w Widzewie Łódź, gdzie zespół w 1982 roku zdobył tytuł Mistrza Polski. W roku 1983 osiągnięto również półfinał Pucharu Europy oraz zwycięstwo w Pucharze Intertoto w 1982.

GKS Katowice

W dalszej karierze Żmuda pracował w GKS Katowice, prowadząc drużynę do zdobycia Wicemistrzostwa Polski w latach 1988 oraz 1989.

Espérance Tunis

Po powrocie na boiska afrykańskie, jako trener Espérance Tunis, Żmuda wywalczył Mistrzostwo Tunezji oraz Puchar Tunezji, oba sukcesy miały miejsce w 1991.

Indywidualne

Na arenie indywidualnej, Władysław Żmuda został uhonorowany tytułem Trenera Roku według Plebiscytu Piłki Nożnej w 1982 roku, a także zauważony jako Trener Wszech Czasów Śląska Wrocław.

Przypisy

  1. Piłka nożna: (Nie)zapomniany bohater Wrocławia – wystawa o trenerze Żmudzie [dostęp 25.05.2012 r.]
  2. Janusz Sybis piłkarzem wszech czasów Śląska, Władysław Żmuda I najlepszym trenerem w historii klubu. wroclaw.sport.pl. [dostęp 23.02.2013 r.]
  3. Najlepsi trenerzy Widzewa: Władysław Żmuda [dostęp 11.01.2013 r.]
  4. WKS Śląsk Wrocław – Aleja Gwiazd. slaskgwiazdy.w.interia.pl. [dostęp 22.11.2002 r.]

Oceń: Władysław Żmuda (ur. 1939)

Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:20