Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Kłodnicy


Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego to ważny ośrodek religijny usytuowany w Kłodnicy, będącej częścią miasta Ruda Śląska. Jest to parafia rzymskokatolicka, która wchodzi w skład dekanatu kochłowickiego oraz archidiecezji katowickiej.

Parafia pełni nie tylko funkcje duchowe, ale także społeczne, organizując różnorodne działania mające na celu integrację lokalnej społeczności.

Początki parafii

Początki Kłodnicy, niezwykle interesującej miejscowości, sięgają XVII wieku. W czasach przed utworzeniem lokalnej placówki duszpasterskiej, wierni musieli udawać się do kościołów w Kochłowicach oraz Mikołowie, aby uczestniczyć w praktykach religijnych. W 1908 roku, dzięki działaniom proboszcza z Kochłowic, Ludwika Tunkla, została wzniesiona w Kłodnicy kapliczka św. Józefa, która mogła pomieścić około 20 osób. W tym miejscu okazjonalnie odbywały się nabożeństwa prowadzone przez duszpasterzy z Kochłowic.

Rok 1942 przyniósł utworzenie lokalnej parafii, której przewodnictwo objął do 1945 roku ks. Franciszek Jerominek. W owym czasie zaczęto prowadzić księgi chrztów, ślubów oraz pogrzebów, co z pewnością miało wpływ na rozwój społeczności religijnej. Po zakończeniu urzędowania ks. Jerominka, zarządzanie temporarne przejęli ks. Paweł Aleksa oraz ks. Wilhelm Mucha, a we wrześniu 1945 roku funkcję stałego kuratysa objął ks. Henryk Mazurek.

Próby włączenia terytorium Starej Kuźnicy do kłodnickiej lokalizacji spotkały się z oporem mieszkańców. Wszakże dopiero w 1950 roku, Stara Kuźnica została formalnie włączona, co zapewne miało istotne znaczenie dla dalszego rozwoju diakonii. Mimo zawirowań politycznych, które uniemożliwiały przekształcenie tej placówki w pełnoprawną parafię, Kłodnica zyskała status samodzielnej parafii w 1957 roku, kiedy to biskupi katowiccy powrócili z wygnania, a na jej czele stanął nowy proboszcz.

Budowa kościoła

Aby zrealizować marzenie o wzniesieniu świątyni w Kłodnicy, ksiądz Henryk Mazurek musiał zmierzyć się z wieloma przeszkodami. Cmentarz poświęcony 2 listopada 1947 roku został otwarty bez wymaganej zgody administracyjnej, a sytuacja związana z kościołem była podobna.

Po ceremonii poświęcenia kamienia węgielnego, która miała miejsce w czerwcu 1947 roku, ruszyły prace nad budową tymczasowego kościoła. Projekt wykonał Walenty Górny z Halemby. Kuratusowi udało się uzyskać zgodę na rozbiórkę jednego z baraków dawnej filii obozu Auschwitz-Birkenau, co umożliwiło wykorzystanie materiałów do budowy.

Niestety, we wrześniu tego samego roku, wszystkie dotychczasowe prace zostały zniszczone przez silną wichurę. Nową budowę rozpoczęto w maju 1948 roku, a dzięki determinacji udało się doprowadzić ją do stanu surowego zamknięcia w 1949 roku, pomimo braku odpowiednich zezwoleń.

Poświęcenie świątyni, o wymiarach 11×32 metry i wysokości 7 metrów, miało miejsce 4 grudnia w dzień św. Barbary, a dokonał go bp. Stanisław Adamski. Wezwanie „Podwyższenia Krzyża Świętego” zostało wybrane przez ks. Mazurka, który w swoich wspomnieniach wskazuje na wprowadzoną akcję usuwania krzyży ze szkół jako kluczowy powód tej decyzji.

W latach 60. do kościoła dodano zabytkowe organy Hansa Dürschlaga z 1888 roku, które wcześniej znajdowały się w kościele w Orzeszu i zostały przebudowane przez pana Biernackiego. Nowym proboszczem został ks. Henryk Jersz, który w 1999 roku zrealizował projekt dzwonnicy z trzema dzwonami przy kościele. W 2003 roku nadbudował wieżę świątyni, a w 2005 roku dodał witraże zaprojektowane przez Ireneusza Franusika, które wzbogaciły wnętrze kościoła o dodatkowy element artystyczny.

Duszpasterstwo

W naszej wspólnocie religijnej funkcjonuje szereg różnorodnych grup duszpasterskich, które mają na celu wspieranie i rozwijanie życia duchowego. Każda z tych grup przyczynia się do budowania silnych więzi wśród parafian oraz promowania wartości chrześcijańskich.

Oto niektóre z grup, które działają w parafii:

  • kółko rodzinne,
  • wieczernik pallotyński,
  • czciciele miłosierdzia Bożego,
  • róże różańcowe,
  • czciciele św. Antoniego,
  • oaza rodzin,
  • zespół charytatywny,
  • katolickie stowarzyszenie młodzieży,
  • oaza dzieci Bożych,
  • ministranci,
  • grupa lednicka.

Każda z tych grup ma swoje unikalne zadania i role, które są istotne dla naszej parafialnej społeczności.

Proboszczowie

Historia parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Kłodnicy obejmuje szereg znaczących osobowości, które pełniły funkcje duszpasterskie w tej wspólnocie.

  • ks. Franciszek Jerominek, który sprawował posługę w latach 1942–1945,
  • ks. Henryk Mazurek, kuratus od 1945 roku, a proboszcz 1947-1988,
  • ks. Henryk Jersz, pełniący obowiązki w latach 1988–2011,
  • ks. Jan Myśliwiec, który prowadził parafię od 2011 do 2019 roku,
  • ks. dr Leszek Makówka, mający zaszczyt prowadzić parafię od 2019 roku.

Oceń: Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Kłodnicy

Średnia ocena:4.74 Liczba ocen:20