Radoszowy (niem. Radoschau) to interesująca część Rudy Śląskiej, zlokalizowana w obrębie granic dzielnicy Kochłowice. Jest usytuowana na południowo-wschodnich rubieżach tego miasta, w okolicy ulicy Kalinowej, tuż obok Kopalni Węgla Kamiennego „Śląsk”.
Historia Radoszowego sięga XVII wieku, kiedy to był to folwark, wzmiankowany po raz pierwszy w 1629 roku. Wówczas złożony był z dwóch autonomicznych jednostek administracyjnych: gminy jednostkowej (Landgemeinde) oraz obszaru dworskiego (Gutsbezirk). Obie te jednostki początkowo należały do powiatu bytomskiego, jednak od 6 lipca 1873 roku włączono je do powiatu katowickiego.
Spisy ludności w Radoszowym przedstawiają interesujące dane demograficzne. Na przykład, według spisu z 1874 roku, mieszkańców gminy Radoszowy było 451, natomiast obszar dworski miał 122 mieszkańców, co razem daje 573. W roku 1871 liczba mieszkańców gminy wzrosła do 452, podczas gdy obszar dworski miał już 191 mieszkańców, co łącznie dało 643. Spis z 1885 roku wykazał, że gmina Radoszowy miała 656 mieszkańców, ale obszar dworski ledwie 7, co w sumie dawało 663 mieszkańców.
W 1906 roku gminę Radoszowy zniesiono, włączając ją do gminy Kochłowice, a obszar dworski przetrwał do 1 lipca 1924 roku, by również zostać włączony do Kochłowic. Po zakończeniu II wojny światowej Radoszowy stały się częścią reformowanej gminy Kochłowice, która została zniesiona 1 kwietnia 1951 roku, a ich teren został włączony do miasta Nowy Bytom. Z dniem 1 stycznia 1959 roku Nowy Bytom, w tym Radoszowy, wchodzi w skład Rudy Śląskiej.
W czasach PRL, Radoszowy zyskały na popularności jako ośrodek wypoczynkowy związany z pobliską kopalnią Śląsk. Później teren został dzierżawiony przez Chorzów od Dyrekcji Lasów Państwowych. Jeszcze na początku lat 90. kąpielisko położone w lesie przyciągało tłumy mieszkańców Rudy Śląskiej oraz pobliskich Katowic, organizując festyny z udziałem górniczych orkiestr. Niestety, z czasem negatywne skutki działalności górniczej zniszczyły obiekty, takie jak niecka basenowa oraz kanalizacja. W wyniku tego opuszczone już budynki przemieniły się w ruiny, które możemy zaobserwować do dziś, zarośnięte i pokryte graffiti, co dodaje im pewnej surowości.
Przypisy
- Ośrodek Radoszowy w Rudzie Śląskiej
- Badura Anna, Społeczność parafii kochłowickiej od schyłku XVII do początku XIX wieku, praca doktorska pod. red. A. Barciaka, Katowice 2005 r.
- Radoszowy w serwisie Targeo
- Radoschau w Meyerd Gaz.
- Gemeindelexikon für das Königreich Preußen, auf Grund der Materialien der Volkszählung vom 1. Dezember 1885 und innych źródeł.
- Lankreis Beuthen
- Gemeindeverzeichnis
- Dz.U. 1958 nr 69 poz. 342
- Dz.U. 1951 nr 18 poz. 147
- Rozporządzenie Wojewody Śląsko-Dąbrowskiego z dnia 27.11.1945 r. o podziale powiatu katowickiego w województwie śląsko-dąbrowskim na gminy wiejskie i gromady (Katowice: Śląsko-Dąbrowski Dziennik Wojewódzki z dnia 22.12.1945 r., Nr. 34, Poz. 452)
- Dz.U. Śl. 1924 Nr 13 poz. 53
- Gemeinden und Gutsbezirke des Preussischen Staates und ihre Bevölkerung (1874)
- 1951–1958 w graniach miasta Nowy Bytom
Pozostałe obiekty w kategorii "Dzielnice":
Stara Kuźnia (Ruda Śląska) | Orzegów | Czarny Las (Ruda Śląska) | Halemba | Kłodnica (Ruda Śląska) | Bykowina | Chebzie | Bielszowice | Godula | Kochłowice (Ruda Śląska)Oceń: Radoszowy (Ruda Śląska)